Αίμα...ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ !

Τώρα που είμαι μακρυά αρχίζω και καταλαβαίνω. Τρία χρόνια μαζί δεν ξεχνιούνται εύκολα. Πολλές φορές σκέφτομαι γιατί πήγα στην Ελλάδα. Η εσωτερική φωνή μέσα μου καθοδηγεί προς την απάντηση: Πήγα για να βρω τις ρίζες. Το θαύμα πραγματοποιήθηκε με ανακαλύψη των αιτίων για πολλά ανηξήγητα μέχρι τότε. Οι ρίζες τελικά αποτέλεσαν σε καταλύτι που έφεραν το υποσυνείδητο στην επιφάνεια, λεπτομέρειες που περίμεναν πολλά χρόνια στο βυθό και ξαφνικά ηλοποιήθηκαν σε συγκλονιστικές αποκαλύψεις του εαυτού μου. Αχ, μάνα Ελλάς, αχ μεγάλη φτωχομάνα Θεσσαλονίκη, πόσο καιρό σας κουβαλούσα μέσα, στο αίμα μου, και δεν το ήξερα... Χάρηκα τόσο πολύ με την αναγνώριση των σημαδιών σας. Προλαβαίνω ακόμα να σας ζητήσω συγνώμη, μαμά Ελλάδα, μαμά Θεσσαλονίκη;