jueves, marzo 02, 2006

Amor (II)

Alfa y omega, principio y fin. No se sabe como empieza ni cuando ni cómo se acaba, llegado el caso. Los ríos de tinta son inútiles, no se puede dar una definición. Quizá esa es la razón principal por la que nos vuelve locos, que es irracional e inexplicable al mismo tiempo, y además pasa porque sí. Creación de teorías, tomas y dacas que no consiguen sacarnos del bucle del eterno retorno. Pero es tan bonito cuando llega de verdad...

3 Comments:

Blogger Angel Martín Fernández said...

Tantos siglos de poesía intentando definir lo indefinible... sentimientos, no palabras.

10:16 a. m.  
Blogger Dim said...

Si, pero... entonces seguimos sin una definición.

11:44 p. m.  
Anonymous Anónimo said...

WRAIA AVTA POU MAS LES ALLA LIGA, GRAPSE KI ALLA GIA TI THESSALONIKI MAS! FILAKIA I FILI SOU ATHINA!

AAA K PREPEI NA SOU DIORTHOSO K 2-3 LATHAKIA :)

11:53 a. m.  

Publicar un comentario

<< Home